top of page
Writer's pictureSaartje Baert

'Jij wandelt. Ik graas.'



Ik wilde gaan voor een zelfportret, maar besloot, bij nader inzien, te kiezen voor deze felle dame (Ik besef het, ik geef u de pap in de mond. Massa’s (schunnige) uitspraken loeren om de hoek. Doe gerust. Dit is toch eenrichtingsverkeer. Ik praat. U leest. Fijn!). Deze dame kwam ik tegen tijdens één van mijn dagelijkse wandeltochten. Het klikte meteen. Dat ziet u duidelijk. Deze runderige blik is er eentje van: “Saartje, ik zie u! Ik begrijp u! Wij zijn uit het hetzelfde hout gesneden.” Zij bedoelt hiermee: “Saartje, wij houden allebei van de natuur. Jij wandelt, ik graas. Maar aan het einde van de rit, zijn wij hier allebei gewoon keigraag!” En helemaal gelijk heeft ze! De wandelschoenen aansnoeren, de natuur intrekken, rode wangen ontwikkelen, ‘den buiten’ opsnuiven, in het ritme geraken, ‘weg’ zijn… je moet het voelen om het te begrijpen. Za-lig. Geen ander woord voor.


(Oké, puike alinea. Maar waar blijft de link met lezen? Tenslotte is dit een ‘literaire’ blog.)


(Rustig, ik kom tot mijn punt. Sneller dan je denkt!)


Wat ik voel wanneer ik door de velden hos, is precies wat ik voel wanneer ik lees (voila, hier ben ik ermee, met die link). Vergeet even die wandelschoenen, de geur van ‘den buiten’. Focus u vooral op ‘in het ritme geraken’, ‘weg zijn’… Wanneer een boek oprecht goed is, wanneer het verhaal onder je vel kruipt, dan geeft het mij het pu-re wandelgevoel. Het is hemels om weg te duiken in een verhaal, om in ‘de flow’ te belanden, om je niet meer bewust te zijn van alles rondom jou, om herkenbare of totaal nieuwe werelden binnen te stappen… We hebben het hier over een gevoel van savoureren van de bo-ven-ste plank. Je moet het voelen om het te begrijpen. Za-lig. Geen ander woord voor.


De stap van mijn felle dame naar lezen was snel gezet. Dat had u niet verwacht, dat weet ik zeker. Wanneer u in de toekomst de wandelschoenen stevig aansnoert en u een felle (loeiende) dame ontmoet op ‘den buiten’, ontwijk haar blik dan niet. Kijk eens diep in haar runderige ogen en wie weet… wie weet overspoelt zij u met een allesoverheersende leesmicrobe. Wees dan niet verbaasd. Ik had u verwittigd…

1 view

Recent Posts

See All

Comments


bottom of page