Pfjiew. Pittig boek. Ik ben daar liever direct eerlijk in. Dit boek moet je niet lezen wanneer je weinig tijd hebt, wanneer je graag als een razende Roeland door een boek stuift. Kies dan andere lectuur. Genoeg voorradig. En niks mis mee! Maar wanneer je niet vies bent van wat filosoferen, mijmeren, meevoelen, vertragen … dan is dit misschien wel iets voor jou.
Maar eerst even kort door de inhoud heen. Aaron (16jaar) is vergeten hoe het voelt om gelukkig te zijn. Hij wil zijn verleden erg graag resetten. Tabula rasa. Een revolutionaire herseningreep zou misschien wel soelaas kunnen bieden. Wanneer Aaron Thomas ontmoet, verandert alles. Voor het eerst in lange tijd durft hij zichzelf weer open te stellen. Hij durft het verleden in de ogen te kijken. Maar niet voor lang… Demonen uit het verleden steken opnieuw de kop op. Is zijn enige uitweg de ingreep?
Beeld je een ui in. Stel je dan voor dat je die ui pelt. Wat er dan met jou gebeurt, is wat er gebeurt tijdens het lezen van dit boek. Schel per schel ontmantel je het verhaal, ga je meer naar de diepte, naar de kern van het hoofdpersonage. Dat je daar ook af en toe eens een traan bij laat, mag zeker niet verbazen. Het verhaal grijpt je op verschillende momenten naar de keel. Omdat je zó meeleeft. Omdat je meegetrokken wordt in het hoofd van Aaron en het daar niet altijd vrolijk toeven is. Aaron is een sterke jongeman die je bewondert, maar die het zware gewicht op z’n frêle 16-jarige schouders niet meer getild krijgt. En dat komt binnen. Want je wil het zo graag anders zien.
In vorige schrijfsels liet ik al even weten dat ik hou van boeken met gelaagdheid (in het leven tout court, aja) Wel, dit is er weer zo eentje. Als je door het verhaal heenkijkt, dan krijg je een ferme levensles om je oren geslingerd. Kort samengevat: Wees blij met wie je bent, aanvaard jezelf, verander je voor niks of niemand! Upsakee, gratis en voor niks! Waarvoor dank, Meneer Silvera! (Meneer Silvera die overigens zijn eigen levenservaring gebruikte als basis voor dit verhaal)
Afsluiten doe ik al graag eens met een mooie boekenquote. Zin in? Ewel, hier komt ze: ‘Wij kunnen niet altijd zorgen dat ons leven loopt zoals wij dat willen, maar we kunnen wel leren hoe we meer gelukkig dan niet kunnen zijn met de kaarten die we hebben gekregen.” Succes ermee!